در این مقاله، بر اساس جداسازی مودهای ارتعاشی موتور ملی نسبت به محور گشتاور غلتشی،سختیهای بهینه نگهدارندهها تعیین شده و شکل مناسب بخش لاستیکی نگهدارنده گشتاوری برای دستیابی به سختیهای بهینه مشخص میگردد. به این منظور، تابع هدف مناسب انتخاب شده و پس از آنالیز حساسیت، متغیرهای بهینهسازی تعیین میگردند. برای انجام بهینهسازی از الگوریتم ژنتیک استفاده میشود. سپس، لاستیک در نرم افزار هایپرمش شبکه بندی شده و در نرم افزار اباکوس پس از انتخاب مدل مناسب هایپرالاستیک برای آن، تحلیلهای استاتیکی انجام شده و با مقایسه نتایج حاصل با نتایج آزمونهای تجربی، مدل اجزاء محدود و تحلیل استاتیکی انجام شده در نرم افزار آباکوس اعتبارسنجی میگردد. سپس، با تغییر شکلهای متعدد و انجام تحلیلهای استاتیکی در نرم افزار آباکوس، شکل مناسب لاستیک برای دستیابی به سختیهای بهینه تعیین میگردد. در نهایت، به منظور بررسی میزان بهبود رفتار ارتعاشی موتور با به کارگیری هندسه جدید لاستیک، نمودارهای پاسخ فرکانسی قبل و بعد از بهینهسازی ترسیم شده و مورد مقایسه قرار میگیرند. بر اساس نتایج به دست آمده، با بهکارگیریهندسه جدید لاستیک )حالت بهینه( در مقایسه با حالت فعلی، هم حرکات موتور کمتر شده و هم نیروهای منتقل شده به شاسی کاهش مییابند که منجر به آرامش بیشتر سرنشینان خودرو خواهد شد.