یکی از مهم ترین منابع ارتعاشی خودرو، موتور آن است. مهمترین عامل ایجاد ارتعاشات در موتور خودرو نیز گشتاور ایجاد شده حول محور میل لنگ می-باشد. این گشتاور، سبب ایجاد نیروهای زیادی می گردد که از طریق نگهدارنده-های موتور به بدنه خودرو منتقل می شود. به همین دلیل طراحی مناسب نگهدارنده های موتور باعث کاهش نیروی منتقله به بدنه و در نتیجه کاهش ارتعاشات می گردد. شرکت ایپکو، در راستای اهداف تحقیقاتی خود، در حال تحقیق برای بدست آوردن راهکارهایی جهت کم کردن ارتعاشات موتور ملّی می-باشد. در این پژوهش ضرایب سختی و میرایی مناسب نگهدارنده های لاستیکی با استفاده از مدل شش درجه آزادی موتور ملّی تعیین گردیده است. در این پایان نامه، به منظور تعیین ضرایب سختی نگهدارنده های موتور از روش جداسازی مودهای ارتعاشی موتور نسبت به محور گشتاور غلتشی استفاده شده است. از آن جا که دستیابی کامل به جداسازی مودهای ارتعاشی طی بررسی های به عمل آمده، و با توجه به محدودیت های طراحی امکان پذیر نگردید، از روش های بهینه سازی به منظور دستیابی به بیشینه جداسازی مودهای ارتعاشی موتور استفاده گردید. در ادامه با استفاده از توابع هدف مختلف، حالت های بهینه مختلف ایجاد گردید و با رسم پاسخ فرکانسی، بهترین حالت بهینه انتخاب شد و با مقایسه نمودارهای مذکور مشخص گردید که دسته موتور گشتاوری، دارای بیشترین اثر در کاهش میزان دامنه و نیروی منتقل شده به بدنه می باشد. بنابراین مقادیر سختی بهینه برای این دسته موتور تعیین شد. در ادامه، با استفاده از مدل اجزا محدود و نرم افزار ABAQUS، تغییرات لازم در طراحی دسته موتور گشتاوری به منظور رسیدن به مقادیر سختی بهینه محاسبه شده، انجام شده است. مقایسه نتایج به دست آمده از مدل اجزا محدود و تست آزمایشگاهی، صحت مدل سازی و المان بندی این تحقیق را تایید نموده است. بعد از تعیین شکل و ضرایب سختی مدل بهینه، مقادیر میرایی نگهدارنده مورد نظر محاسبه و تعیین شده است. در نهایت با مقایسه دو حالت بهینه و نامی مشخص شد که جابه جایی مرکز جرم و نیروی منتقل شده در محل دسته موتورها در حالت بهینه نسبت به حالت نامی کمتر می باشد.
