حضور آلایندههای زیست محیطی نظیر ذرات پلاستیک و فلزات سنگین در محیط جوانه زنی به عنوان اولین مرحله از زندگی گیاه ، باعث اختلال در فرآیندهای فیزیولوژیکی و رشد مطلوب گیاه می شود. در این پژوهش اثر پلاستیک پلی وینیل کلراید طی تنش کادمیوم، بر صفات جوانه زنی و رشدی گیاهچه های ارزن دم روباهی رقم باستان، بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامالً تصادفی در سه تکرار، با 4 غلظت پلی وینیل کلراید 0 ،1 2 و 4 درصد و 2 غلظت کادمیوم 0 و 150 میکرومولار انجام شد. شاخص سطح سمیت به دنبال حضور انفرادی هر دو آلاینده به خصوص کادمیوم در محیط جوانه زنی افزایش یافت؛ ولی حضور ذرات پلی وینیل کلراید در محیط واجد کادمیوم باعث تعدیل شاخص سطح سمیت گیاهچه ها شد. به طوری که کاربرد پلی وینیل کلراید به میزان 1 درصد طی تنش کادمیوم به ترتیب باعث کاهش %30/2 سطح سمیت کادمیوم، افزایش %59 جوانهزنی %32 شاخص بنیه شد. به نظر میرسد حضور ذرات پلاستیک از شرایط نامطلوب تنش کادمیوم کاسته و سبب جوانه زنی و رشد بهتر گیاهچه های ارزن دم روباهی و زیست توده ببیشتر شد