زوال بذر یکی از عوامل مهم کاهنده کیفیت فیزیولوژیکی بذراست که در شرایط نامساعد محیطی خسارت آن شدت می یابد. اثر پراکسیدهیدروژن در بهبود وضعیت فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان بذور زوال یافته بادام زمینی تحت تنش خشکی طی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار 1- مگاپاسکال مورد / 1- و 8 /6 ،-1/ 111 و 101 میکرومولار و سطوح خشکی صفر، 1 ، بررسی شد. پیش تیمار پراکسید هیدروژن در غلظت های صفر)هیدروپرایمینگ(، 01 ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پیشتیمار بذور با پراکسیدهیدروژن در سطوح مختلف خشکی موجب افزایش درصد جوانه زنی، سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول ساقهچه، طول ریشه چه،کربوهیدرات های محلول، پروتئین های محلول و فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز و کاهش متوسط زمان1- مگاپاسکال، پیش تیمار بذور با غلظت های 01 و 111 میکرومولار پراکسیدهیدروژن سبب / جوانه زنی، هدایت الکتریکی ومحتوای مالون دی آلدهیدشد. در پتانسیل 8 01 درصد /91،11/26، 16/19 ،21/ 16 و 16 /11،12/12 ،39/21 ،21/ افزایش سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر،کربوهیدراتها و پروتئین های محلول به ترتیب بهمیزان 83 22 درصد شد. /01، 0/28 ،10/ 93 و 19 /11،8/13 ،26/ و همچنین افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به ترتیب به میزان 91 بنابراین استفاده از 01 میکرومولار پراکسیدهیدروژن جهت کاهش اثرات منفی ناشی از زوال در تنش خشکی قابل توصیه است.