خشکی به عنوان یکی از مهمترین تنش های محیطی باعث افزایش خطرات جدی در میزان راندمان و تولید محصولات زراعی می گردد. اسفرزه یکی از مهمترین گیاهان با ارزش در جهان است که از بذر و پوسته ی آن به طور وسیعی در تولید ترکیبات ملین درداروسازی استفاده می شود دانه این گیاه دارای موسیلاژ، پروتین، قند، روغن ثابت و تانن است. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر رشد، عملکرد دانه و همچنین بررسی تحمل به خشکی جمعیت های مختلف گیاه دارویی اسفرزه با استفاده از شاخص های تحمل، این پژوهش در روستای صلوات آباد سننندج در سال زراعی 1396 انجام شد. در این بررسی آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای رطوبتی (عامل اصلی) در سه سطح آبیاری سه روز یک بار (شاهد)، آبیاری شش روز یک بار (تنش متوسط) و آبیاری نه روز یک بار (تنش شدید) درکرت های اصلی و تیمارهای فرعی شامل 9 جمعیت از گیاه اسفرزه در کرتهای فرعی قرار داده شدند. به طور کلی نتایج این بررسی نشان داد، تنش رطوبتی موجب کاهش معنی دار صفات مورد بررسی به استثناء عملکرد بیولوژیک، موسیلاژ دانه و میزان کلروفیل می گردد. بیشترین تاثیر رژیم های رطوبتی بر روی صفات مورد بررسی در تنش شدید رطوبتی مشاهده شد. کاهش عملکرد دانه ناشی از کاهش شاخص سطح برگ، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در بوته و طول سنبله تحت کمبود آب بود. در شرایط تنش شدید عملکرد دانه از 99/75 به23/28 کیلو گرم بر هکتار رسید. نتایج تحلیل همبستگی بین شاخص های تحمل به خشکی و عملکرد دانه نشان داد که شاخص های STI , MP,GMP, HARM در شرایط تنش متوسط و تنش شدید برای شناسایی جمعیت ها با عملکرد بالا مناسب بودند. جمعیت های لواسان و رزن به ترتیب در تنش متوسط و تنش شدید به عنوان متحمل ترین جمعیت و شیراز در هر دو شرایط تنش به عنوان جمعیت حساس به خشکی شناسایی شدند. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی و رسم نمودار بای پلات و نمودار سه بعدی شاخص های STI MP,و GMP نتایج بالا را تأیید نمودند.
