علی سپهری

به منظور بررسی تأثیر اسید هیومیک و جلبک دریایی بر رشد و عملکرد دو رقم لوبیا، در سال زراعی 94-1393 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. ارقام لوبیا شامل دو رقم درخشان و d81083، کاربرد اسید هیومیک به صورت محلول پاشی، مصرف خاکی، محلول پاشی + مصرف خاکی و عدم مصرف (شاهد) و کاربرد عصاره جلبک دریایی به صورت محلول پاشی و عدم محلول پاشی بود. نتایج نشان داد که اثر رقم بر کلیه صفات معنی دار بود. بر هم کنش رقم، اسید هیومیک و جلبک دریایی بر وزن خشک کل، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ارقام لوبیا معنی دار بود. مصرف خاکی + محلول پاشی اسید هیومیک سبب افزایش 37 درصدی حداکثر شاخص سطح برگ و 24 درصدی حداکثر سرعت رشد محصول نسبت به عدم مصرف اسید هیومیک گردید. با محلول پاشی جلبک دریایی، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت فتوسنتز خالص افزایش یافت. بیشینه شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و سرعت فتوسنتز خالص در رقم درخشان بیش از رقم d81083 بود. بیش ترین تعداد غلاف در بوته از رقم درخشان حاصل شد که نسبت به رقم d81083 هشت درصد بیشتر بود. محلول پاشی جلبک دریایی نسبت به عدم مصرف آن، افزایش 13 درصدی تعداد غلاف در بوته لوبیا را در پی داشت. مصرف توأم خاکی و برگی اسید هیومیک نسبت به عدم مصرف آن نیز 7/17 درصد تعداد غلاف در بوته لوبیا را افزایش داد. بیشترین تعداد دانه در غلاف و بیشترین وزن صد دانه از رقم درخشان با مصرف توأم خاکی + برگی اسید هیومیک و محلول پاشی جلبک دریایی تولید شد. بیشترین عملکرد دانه (62/268 گرم بر مترمربع) و عملکرد بیولوژیک (79/684 گرم بر مترمربع) نیز از رقم درخشان با مصرف توأم خاکی + برگی اسید هیومیک و محلول پاشی جلبک دریایی و کمترین عملکرد دانه (08/150 گرم بر مترمربع) و عملکرد بیولوژیک (35/529 گرم بر مترمربع) با رقم d81083 و عدم مصرف اسید هیومیک یا جلبک دریایی تولید شد. مصرف توأم برگی + خاکی اسید هیومیک به ترتیب افزایش 32 و 12درصدی عملکرد دانه و بیولوژیک را در پی داشت. همچنین محلول پاشی جلبک دریایی نیز به ترتیب باعث افزایش 18 و 8/13 درصدی عملکرد دانه و بیولوژیک شد.