به منظور بررسی تأثیر سیستم های مختلف تغذیه ای آلی، شیمیایی، زیستی و تلفیقی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت هیبرید سینکل کراس KSC-400 آزمایشی در سال زراعی 1393 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. فاکتور اصلی شامل تیمار کود دامی 100%، کود دامی 50%، کود شیمیایی 100%، کود شیمیایی 50%، کود شیمیایی 50% + کود دامی 50% و بدون کود (شاهد) و فاکتور فرعی شامل تلقیح بذور با کود زیستی نیتروژن، کود زیستی فسفر، کود زیستی پتاسیم و فاقد کود زیستی بود. صفات مورد مطالعه شامل شاخص سطح برگ، سرعت رشد گیاه، ارتفاع بوته، طول بلال، قطر بلال، وزن ساقه بلال، وزن پوست بلال، تعداد ردیف بلال، تعداد دانه در ردیف و تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان داد که سیستم های مختلف تغذیه، کود زیستی و اثر متقابل آنها برای حداکثر شاخص سطح برگ، حداکثر سرعت رشدگیاه، حداکثر تجمع ماده خشک، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بودند. علاوه بر تیمار کود شیمیایی 100%، بیشترین عملکرد دانه به میزان 9117 کیلوگرم در هکتار از تیمار سیستم تغذیه تلفیقی (کود شیمیایی 50% + کود دامی50%) و کود زیستی نیتروژن بدست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد بیولوژیک نیز از تیمار مذکور به میزان 22184 کیلوگرم در هکتار حاصل گردید. بنابراین، استفاده از کودهای تلفیقی (کود شیمیایی 50% + کود دامی50%) و کود زیستی نیتروژن برای کشت ذرت در شرایط همدان قابل توصیه است.
