به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های لوبیا قرمز در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی همدان در سال زراعی 1388 انجام شد. در کرت اصلی سطوح تنش خشکی (تنش در مرحله رویشی، تنش در مرحله زایشی و بدون تنش) و ژنوتیپ (رقم ʼاخترʻ، لاین ʻD81083ʼ و لاین ʻKS31169ʼ) به صورت فاکتوریل قرار گرفت و محلول پاشی با سالیسیلیک اسید (غلظت های 0 ، 5/0 و 1 میلی مولار) در کرت-های فرعی در نظر گرفته شدند. بر اساس نتایج آزمایش تیمارهای مورد بررسی اثر معنی داری بر تعداد ارتفاع، ساقه فرعی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و شاخص برداشت لوبیا قرمز داشت. اعمال تنش رویشی و زایشی سبب کاهش معنی دار عملکرد دانه شد. مصرف سالیسیلیک اسید موجب بهبود رشد و عملکرد لوبیا شد بطوری که در لاین ʻD81083ʼ محلول پاشی سبب افزایش عملکرد دانه به میزان 2/17 درصد در تنش رویشی و 8/16 درصد در تنش زایشی گردید. چنین روندی در عملکرد بیولوژیکی هم مشاهده شد. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد در بین سه واریته لاین ʻD81083ʼ و رقم ʼاخترʻ عملکرد دانه و شاخص برداشت بالاتری نسبت به لاینʻKS31169ʼ در تیمارهای مختلف تنش خشکی داشتند. محلو لپاشی سالیسیلیک اسید علاوه بر بهبود رشد و عملکرد در شرایط بدون تنش، به منظور تعدیل تنش خشکی به-خصوص در مراحل رویشی رشد گیاه توصیه می گردد.
