علی سپهری

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد بادام زمینی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 92- 91 اجرا شد. کودهای مورد استفاده شامل (1- کود شیمیایی کامل نیتروژنه + 50% کود شیمیایی فسفاته و کود زیستی فسفره 2- کود شیمیایی کامل فسفاته + 50% کود شیمیایی نیتروژنه و کود زیستی نیتروژنه 3- 50% کود شیمیایی فسفاته و نیتروژنه و کود زیستی فسفره و نیتروژنه 4- 100% کودهای شیمیایی فسفاته و نیتروژنه (شاهد)، تراکم بوته در سه سطح 4 بوته، 5 بوته و 6 بوته در متر مربع و دو سطح مایکوریز (استفاده از مایکوریز و بدون استفاده از مایکوریز) بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از مایکوریز تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد روغن و را افزایش داد. با افزایش تراکم از 4 به 6 بوته در متر مربع تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک روند افزایشی و وزن هزار دانه روند کاهشی از خود نشان دادند. بیشترین تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف با کاربرد توام بیوفسفات + ازتوباکتر و 50% کود شیمیایی در حضور مایکوریز از تراکم 6 بوته در متر مربع بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه با مصرف بیوفسفات + ازتوباکتر در حضور مایکوریز حاصل گردید. به طوری که تیمار مذکور نسبت به مصرف کامل کود شیمیایی 34/11 درصد افزایش نشان داد. در تراکم 6 بوته کاربرد بیوفسفات و استفاده کامل کود شیمیایی در حضور مایکوریز تفاوتی از لحاظ عملکرد دانه دیده نشد و مصرف تلفیقی کود زیستی بیوفسفات + ازتوباکتر در حضور مایکوریز موجب افزایش 41/8 درصدی عملکرد دانه نسبت به کود شیمیایی کامل شد. بیشترین عملکرد دانه با کاربرد کود زیستی بیوفسفات + ازتوباکتر و 50% کود شیمیایی در حضور مایکوریز از تراکم 6 بوته در متر مربع حاصل گردید(2076 کیلوگرم در هکتار) که نسبت به کاربرد استفاده کامل شیمیایی حدود 5 درصد افزایش نشان داد. لذا تیمار مذکور برای کاشت در شرایط همدان توصیه می شود.