منطقه مورد مطالعه در بخش شمالی زون سنندج-سیرجان و در جنوب شهرستان قروه قرار گرفته است. کانی های اصلی تشکیل دهنده گرانیت های منطقه مورد مطالعه شامل کوارتز، آلکالی فلدسپار و پلاژیوکلاز هستند. آمفیبول و بیوتیت مهمترین کانی های مافیک موجود در این سنگ ها هستند و کانی های اتفاقی نیز شامل آپاتیت، اسفن، زیرکن و اکسیدهای آهن می باشند. گرانیت های مورد مطالعه، خصوصیات ژئوشیمیایی گرانیت های A-type متآلومین را نشان می دهند و عمدتاً دارای سرشت ماگمایی شوشونیتی و کالک آلکالن پتاسیم بالا هستند. بر اساس دیاگرام های ژئوتکتونیکی، گرانیت های منطقه مورد مطالعه عمدتاً در محدوده مشترک گرانیت های قوس آتشفشانی و گرانیت های درون ورقه ای قرار می گیرند که این موضوع نشان دهنده تشکیل آن ها در یک سیستم ماگمایی post-orogenic می باشد. غنی شدگی از عناصر لیتوفیل بزرگ یون و عناصر با شدت میدان بالا، حاکی از وجود یک منشأ پوسته ای برای گرانیت های مورد مطالعه و تشکیل ماگمای منشأ آن ها در محدوده پایداری پلاژیوکلاز بدون حضور گارنت است. در مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود که گرانیت های A-type از ذوب بخشی سنگ های چارنوکیتی پوسته زیرین تشکیل شده اند. گرانیت های A-type در ارتباط با ماگماتیسم کششی حاصل از فرورانش نئوتتیس به زیرخرده قاره ایران مرکزی، در نتیجه عقبگرد ورقه فرورونده هستند. لذا، تغییر رژیم تکتونیک فشارشی به رژیم تکتونیک کششی در زمان ژوراسیک پسین-کرتاسه پیشین، عامل تشکیل گرانیت های A-type در این ناحیه از زون سنندج-سیرجان بوده است.
