منطقه مورد مطالعه بخشی از استان همدان و زون ساختاری سنندج سیرجان است و توده پلوتونیک الوند مهمترین پدیده آذرین این منطقه می باشد. سنگ های دگرگونی منطقه همدان از درجات پایین تا درجات بالای دگرگونی را شامل می شوند و به سه گروه سنگ های دگرگونی ناحیه ای، سنگ های دگرگونی مجاورتی و میگماتیت ها تقسیم می گردند. سنگ های پلیتی با میان لایه های پسامیتی در هاله شرقی الوند دچار ذوب بخشی شده و انواع مختلف میگماتیت ها را به وجود آورده اند که بالاترین درجه دگرگونی (الترامتامورفیسم) منطقه را نشان می دهند. میگماتیت ها در یک منطقه پلی متامورفیسم گسترش دارند. یک دگرگونی ناحیه ای و دو دگرگونی مجاورتی توسط توده های فلسیک و مافیک در منطقه اتفاق افتاده است. در منطقه دره عمر (تویسرکان) میگماتیت ها از دگرگونی مجاورتی ناشی از توده های مافیک متاثر شده اند. اما در منطقه سیمین (جنوب همدان) دگرگونی ناحیه ای پیشین همراه با گسترش زون های برشی در منطقه بستر مناسبی جهت عملکرد دگرگونی مجاورتی ناشی از توده های فلسیک و ایجاد ذوب بخشی به وجود آورده اند. تغییرات تدریجی از متاتکسیت ها به دیاتکسیت ها در رخنمون های میگماتیتی قابل تشخیص است، اما در توزیع آنها بی نظمی وجود دارد. میگماتیت های منطقه از نظر منشاء پلی ژنتیک بوده و ذوب بخشی به عنوان مهمترین فرایند میگماتیت زایی در منطقه بوده است. بطور کلی میگماتیت زایی در منطقه زود هنگام بوده و قبل از تبدیل کامل آندالوزیت به سیلیمانیت رخ داده است. ممکن است در بعضی مناطق مانند منطقه سیمین میگماتیت زایی در بیش از یک مرحله رخ داده باشد. مجموعه میگماتیتی منطقه شامل میگماتیت ها، میگماتیت های تحول یافته از شیست ها و میگماتیت های تحول یافته از هورنفلس ها بوده و از تنوع ساختاری و کانی شناسی قابل ملاحظه ای برخوردارند. در منطقه سیمین ساخت استروماتیک و در منطقه دره عمر (تویسرکان) ساخت افتالمیتیک فراوانتر هستند. لوکوسوم از نوع ترونجمیتی تا آلکالی فلدسپار گرانیتی تغییر می کند. تفکیک ملانوسوم و مزوسوم در اغلب موارد مشکل است؛ ملانوسوم در حاشیه همه لوکوسوم های منطقه وجود نداشته و اگر هم وجود داشته باشد ضخامت آن خیلی کم است. مزوسوم میگماتیت ها به دو شکل غنی از آلومینوسیلیکات و غنی از کردیریت دیده می شود. کانی های شاخص متاپلیت ها مانند گارنت (آلماندین)، بیوتیت (سیدروفیلیت)، استارولی
