توده دیوریت های گابرویی مورد مطالعه (کوه دروازه) در جنوب قروه و در شمال زون سنندج-سیرجان قرار دارند. کانی های اصلی تشکیل دهنده آن ها شامل آمفیبول و پلاژیوکلاز است. آمفیبول ها از نوع کلسیک بوده و دارای ترکیب فروهورنبلند و منیزیوهورنبلند هستند. با توجه به مقدار آنورتیت 18 تا 61 درصد، ترکیب پلاژیوکلاز در این سنگ ها از لابرادوریت تا الیگوکلاز متغییر است. با استفاده از محتوای آلومینیوم در هورنبلند و نیز زوج کانی هورنبلند-پلاژیوکلاز، دمای سرد شدن ماگمای دیوریت های گابرویی حدود 723 درجه سانتی گراد ارزیابی شد. میانگین فشار در زمان جایگیری سنگ های حدواسط منطقه بر پایه مقدار آلومینیوم موجود در هورنبلند 35/3 کیلوبار تخمین زده می شود که معادل با عمق 12 کیلومتری سطح زمین است. ترکیب هورنبلند بیانگر بالا بودن فشار بخشی اکسیژن در ماگمای دیوریت های گابرویی می-باشد و تغییرات ترکیب بلورهای پلاژیوکلاز مؤید نوسان H2O در محیط تشکیل آنها است. محتوای Na2O و ماهیت کالک آلکالن آمفیبول ها نیز ارتباط این سنگ ها را با رژیم تکتونیکی فرورانش (حاشیه فعال قاره ای) نشان می دهد. میزانMg# ، Al2O3 و TiO2 در هورنبلندها و نوسان ترکیب شیمیایی پلاژیوکلاز حاکی از دخالت هر دو منشأ پوسته ای و گوشته ای برای تشکیل ماگمای دیوریت های گابرویی دروازه خواهد بود.
