علی اصغر سپاهی گرو

منطقه مورد مطالعه در جنوب شرقی شهرستان همدان و شرق توده پلوتونیک الوند واقع شده که بخشی از زون سنندج - سیرجان بشمار می رود. سنگ های دگرگونی ناحیه ای که موضوع اصلی این پژوهش است شامل انواع مختلف شیست می باشند. همچنین رگه های سیلیسی دارای سیلیکات آلومینیوم نیز در منطقه دیده می شوند. در سنگ های متا پلیتی، کانی های بیوتیت، مسکویت، گارنت، سیلیکات های آلومینیوم (آندالوزیت، سیلیمانیت) استارولیت، کلریت، فلدسپات ها و کردیریت (در دگرگونی مجاورتی) قابل تشخیص هستند. این کانیها دارای تعادل دگرگونی می باشند. مطالعات میکروسکوپی نشان می دهد که کانی های کلریت + مسکویت + بیوتیت ± گارنت همزمان با (1S) و نیز همان کانی ها بعلاوه ی آندالوزیت + استارولیت + گارنت + سیلیمانیت، بعد از 1S یا همزمان تا بعد از 2S (کلیواژ کرینولیشن، سطح محوری و سطح لغزشی) متبلور شده اند. بر مبنای این کانی ها، زون های دگرگونی در منطقه ی مورد مطالعه، تفکیک شده اند و واکنش هایی نیز برای ظهور و گسترش آنها پیشنهاد گردیده است. بر همین اساس، متاپلیت های منطقه، در رخساره های شیست سبز وآمفیبولیت دگرگون شده اند. با توجه به آنالیز میکروپروب انجام گرفته، گارنت های منطقه غنی از آلماندن می باشند. ترکیب بیوتیت ها، اکثرا در محدوده ی بین سیدروفیلیت و ایستونیت، اما با تمایل بیشتر به سمت سیدروفیلیت قرار می گیرد. ترکیب میکاهای مطالعه شده بیشتر مسکویت هستند. استارولیت های منطقه دارای ترکیبی غنی از آهن می باشند. پلاژیوکلازها از نظر ترکیبی در محدوده ی الیگوکلاز قرار می گیرند. برای تخمین شرایط دما و فشار متاپلیت ها، از روش های مختلفی بهره گرفته شده است. در ترمومتری از روش های مختلفی شامل، دماسنجی با استفاده از تک کانی بیوتیت، دماسنجی با استفاده از تبادل کاتیونی، بین کانی های گارنت- بیوتیت، گارنت- مسکویت، بیوتیت- مسکویت و پلاژیوکلاز- مسکویت در کالیبراسیون های مختلف استفاده شد. در بارومتری از واکنش های انتقالی محض از چهار مجموعه کانی فشارسنج GPBMQ، GPBQ، GPMQ و GPAQ استفاده شده است. بر مبنای این محاسبات، سنگ های منطقه در محدوده ی دمایی 500 تا 615 درجه سانتیگراد و در فاصله ی فشاری 5/2 تا 6 کیلوبار دگرگون شده اند. بنابراین، دگرگونی منطقه از نوع LP – HT یا LPM بوده و گرادیان زمین گرمایی از 6/36 تا 4/48 درجه سانتیگراد بر کیلومتر تغییر کرده ا