یکی از ابعاد مهم بازار خدمات حسابرسی، عملکرد بازار یا پیامدهای حسابرسی مرتبط با مشتری است. دو مورد مهم از این پیامدها عبارتند از حق الزحمه حسابرسی و کیفیت گزارشگری مالی. از جمله عوامل اصلی مؤثر بر کیفیت گزارشگری مالی، متخصص بودن حسابرس در صنعتی است که شرکت صاحبکار در آن فعالیت دارد. بنابراین مؤلفه های تخصص صنعت و حق الزحمه حسابرسی مورد توجه استفاده-کنندگان گزارش های حسابرسی و مؤسسات حسابرسی می باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی تأثیر تخصص صنعت حسابرسی بر حق الزحمه حسابرسی در دو سطح شریک و مؤسسه حسابرسی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پس از اعمال محدودیت های مربوطه بر جامعه می باشد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، از اطلاعات مربوط به 63 شرکت بین سال های 1383 تا 1392 استفاده شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماری رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس دوطرفه و روش برش دهی متقابل انجام گردیده است. یافته ها نشان می دهد که بین تخصص صنعت مؤسسه حسابرسی و حق الزحمه حسابرسی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین از مقایسه میزان تأثیر تخصص صنعت شریک و مؤسسه حسابرسی بر حق الزحمه حسابرسی، مؤثرتر بودن تخصص صنعت مؤسسه حسابرسی نتیجه شد. در این پژوهش رابطه معناداری بین تخصص صنعت شریک مؤسسه حسابرسی با حق الزحمه حسابرسی یافت نشد.
