چکیده در مطالعه حاضر استاندارد ملی ایران به شماره 6103 و با عنوان "شناسایی بافتهای حیوانی غیرمجاز به روش بافت شناختی" تجدید نرر اول در سال 1394 مورد نقد و بررسی قرار میگیرد. استاندارد با عنوان "شناسایی بافتهای حیوانی غیرمجاز به روش بافت شناختی" نخستین بار در سدال 1380 تهیه شدد. از نقا ضدعف این اسدتاندارد می توان به موارد زیر اشداره کرد: ایرادات نگارشدی و تایپی مشدخص، عدم یکنواختی اصطلاحات آناتومی و بافتشناسی، استفاده از اصطلاح وسیع " بافتهای گیاهی" به جای سویا، عدم نام بردن کامل بافتهای غیرمجاز، عدم توضیت کامل و جامع در مورد رنگهای بافتی و الزام بعضی مراحل تهیه مقطع که لزومی ندارند. در ارتبا با محاسن این استاندارد بایستی بیان دا شت که تعیین شیوه دقیق برای نمونه برداری برای برخی نمونهها به خوبی بیان شده ا ست. تعیین مدت زمان صحیت مورد نیاز برای تثبت بافتی نمونههای مختلف و ارائه برنامه زمانی منا سب برای پا ساژ بافتی موجود در متن ا ستاندارد منا سب ا ست. تعیین دمای صحیت برای ذوب پارافین، تعیین دمای صحیت برای حمام بافتی، همچنین بیان مراحل رنگآمیزی بافتی و مراحل لامل گذاری به خوبی شرح داده شده است.
