عباسعلی ساری

ملانوزیس در میگو در طی تغییرات پس از مرگ صورت می گیرد و تاثیر قابل توجهی بر ارزش اقتصادی و بازارپسندی محصول دارد. در این مطالعه، عصاره آبی و اتانولی پوست انار با حلال های مختلف ( صفر، 50 و 100 درصد اتانول) به روش غرقابی در دمای محیط تهیه شد و میگوها در غلظت های 0، 5/2 و 5 درصد عصاره ها به مدت 15 دقیقه قدرآن غوطه ور شد و سپس در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 10 روز نگهداری شدند و در روزهای 0، 5 و 10 از لحاظ فعالیت پلی فنول اکسیداز، pH، باکتریهای مزوفیل هوازی، TVB-N و رنگ ( L، a، b و EΔ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد عصاره آبی و اتانولی پوست انار اثر مهاری وابسته به دوز برفعالیت آنزیم پلی فنول کسیداز دارد و فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز نسبت به نمونه شاهد در طی روزهای نگهداری کمتر بود اما اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0 p) و میزان آنها با افزایش زمان نگهداری افزایش یافت. میزان pH، TVB-Nو باکتری های مزوفیل هوازی افزایش یافت و اختلاف معنی داری را نشان داد(05/0 >p).این مطالعه نشان می دهد که عصاره ی پوست انار بر مهار ملانوزیس تاثیر دارد اما با توجه به جذب سطحی عصاره و فسادپذیری بالای میگو، استفاده از غلظت های بالاتر عصاره پوست انار به همراه سایر ترکیبات نگهدارنده و بهبود روش های حمل و نقل و نگهداری در جهت حفظ و بهبود کیفیت میگو می تواند مؤثرتر باشد.