مقدمه: فراوان ترین بخش مانده های گیاهی سلولز است . برا ی فروزینگی کامل سلولز، به آنزیم ها ی سلولاز (اگزوگلوکاناز، اندوگلوکاناز و سلوبیاز) نیاز است . بیشتر آنزیم ها برای زمانی کوتاه (یک هفته ) در خاک کارایی دارند و به تندی فروزینه می شوند. ولی آزمایش ها نشان می دهد این آنزیم ها می تواند در درون و برون لایه های کانی های رسی خاک جذب سطحی شده و یا با کلوییدهای هیومیک و آلی خاک از راه های جذب سطحی ، بدام افتادن و یا هم پلی مره شدن با آنها، کمپلکس شده و از این راه پایدارتر شوند (میست 1993 ). نشان داده شده که این فرآیند از فروزینگی میکروبی و کار آنزیم های پروتئولیتیک خاک جلوگیری می کند (دیک 1997 ). پژوهش های پیشین نشان داده که جذب و بی جنبش شدن سلولاز در خاک هایی که مواد آلی، درصد رس و کربنات کلسیم بیشتری دارند، بالاتر است (صفری سنجانی و حسین پور، 2006 ). صفری سنجانی ( 1379 ) نشان داد مواد کمتر توان بیشتری برای جذب سطحی و بیجنبش کردن سلولاز دارند. هدف از این C/N آلی گیاهی با نسبت پژوهش شناخت چگونگی کارکرد مانده های گیاهی تازه و هموسی شده ذرت در نگهداری کارایی و کارای ویژه آنزیم سلولاز در خاک است. در این پژوهش با نمونه برداری یک خاک با بافت لو می و کاربرد درصد های گوناگون مانده های گیاهی تازه و هموسی شده ذرت، تلاش شده است که شناخت بیشتری از پیامد های سودمند و یا زیانبار اینگونه مواد آلی بر کارایی سلولاز در خاک بدست آید.
