علی اکبر صفری سنجانی

مقدمه فراوانترین بخش ماندههای گیاهی سلولز است. برای فروزینگی سلولز، به گروهی از آنزیم ها با نام سلولاز نیااز است. این آنزیمها پس از جداشدن از یاختههای زنده به محلول خاک میرسند ولی برای زمان کوتااه در خااک کارایی دارند و به تندی ساختمان خود را از دست می دهند. آزمایشها نشان میدهد برخی از آنزیمها بیارون از ؛ یاختههایزنده در درون ماتریکس خاک از پایداری خاوبی برخوردارناد )دیا 7991 ؛ گینفاردا و باولا 7991 سینایبورگ و لینکنینز 7911 (. کانیهای رسی و مواد آلی خاک میتوانند آنزیمها را جذب و به پایاداری آنهاا در خاک بیافزایند. این فرآیند از فروزینگی میکروبی و کار آنزیمهای پروتئولیتی خاک جلوگیری مای کناد )دیا 7991 ؛ گینفردا و بولا 7991 ؛ سینایبورگ و لینکنینز 7911 (. پژوهش های پیشین نشان داده است که گنجایش جذب و بی جنبش شدن آنزیم سلولاز در خاک هایی که مواد آلی، درصد رس و کربنات کلسیم بیشاتری دارناد، بالاتر است )صفری سنجانی و حسین پور، 6002 (. هدف از این پژوهش شناخت چگونگی کاارکرد ماناده هاای گیاهی تازه یونجه در فرایند های جذب و بی جنبش شدن آنزیم سلولاز در خاک است. در این پژوهش با کاربرد درصد های گوناگون مانده های گیاهی تازه یونجه در خاک تلاش شد شناخت بیشتری از پیامد های ساودمند و یا زیانبار اینگونه مواد آلی بر جذبسطحی، بیجنبش شدن و کارایی سلولاز در خاک بدست آید