مقدمه سرب با انباشته شدن در بدن انسان و دیگر جانداران و افزایش غلظت آن در زنجیره خوراکی جانداران میتواند به مرز زیانباری رسیده و بیماریهای گوناگونی را پدید آورد )پورانیک و پاکنیکار، 7991 (. بنابراین نیاز است که پیش از رهاکردن پسابهای دارای سرب به سیستم گردآوری پساب شهری یا رهاکردن آن در زیستگاهها، این فلز از آنها جداسازی گردد و یا غلظت آن کاهش داده شود )دنگ و همکاران، 7001 (. روشهای فیزیکوشیمیایی به کار رفته در پالایش و بهسازی آب و خاک، از دیدگاه ساخت، نگهداری، خرید مواد شیمیایی و یا دستگاههای مورد نیاز، پیچیده، گران و پرهزینه هستند. از این رو در سالهای گذشته نگاهها بیشتر بر روش- های جذب زیستی 7 یونها در محلولهای آبی بوده است )ترشینا و همکاران، 7999 (. پژوهشهای فراوانی روی گرفتن سرب از محلولهای آبی با برخی فراوردههای کشاورزی و ماندههای کم ارزش مانند برگ ذرت )بابارینده ،) و همکاران، 7002 (، خاک اره )عبدالغنی و همکاران، 7001 (، خاکستر پوسته شلتوک )فنگ و همکاران، 7002 ) سبوس گندم )فرج زاده و منجی، 7002 (، کربن فعال شده از ماندههای کشاورزی )پریسامی وناماسیواما، 7992 و... انجام یافته است. در این پژوهش، تلاش میشود پیامد درجه هوموسی شدن کاه یونجه در پاکسازی پساب- های دارای سرب آزمون شود، و در راستای کاربردی نمودن هر چه بیشتر روشهای پالایش زیستی پسابهای آلوده به این فلز، گامی دیگر برداشته شود.
