گیاهان برای زندگی در زیستگاه های سخت مانند خاک های آلوده به فلزهای سنگین با دشواری های گوناگونی روبرو هستند که برای کاهش این دشواری بهره گیری از باکتری های افزاینده رشد گیاه می تواند سودمند باشد.این پژوهش برای بررسی اوتکولوژی و سیناکولوژی باکتری سودوموناس فلوروسنس در یک خاک آلوده به فلزهای سنگین انجام شد. این پژوهش به گونه آزمایشی فاکتوریل با طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار به گونه گلخانهای انجام شد. فاکتور نخست دو گیاه آفتابگردان و شاهدانه و فاکتور دوم خاک به دو گونه سترون و ناسترون بود که دانه آنها با باکتری سودوموناس فلوروسنس سویه CHAO- Rif که از موسسه بیمارهای گیاهی و بیولوژی سوئیس خریداری شده، مایه زنی شد. پس از رسیدن به گام گلدهی، کار برداشت گیاه انجام شد. فراوانی سودوموناس بکاررفته در خاک و گیاه در کشت آفتابگردان و خاک سترون بیش از 5/1 برابر و به اندازه چشم گیری بیشتر از آن در کشت شاهدانه و خاک ناسترون بود. در خاک سترون باکتری سودوموناس مایه زنی شده در بافتهای درونی ریشه آفتاب گردان و به گونه درونزی یا اندوفیت دیده شد و لگاریتم فراوانی آن 06/0±02/4 بود؛ ولی در درون ریشه شاهدانه یافت نشد. این باکتری بر رویه ریشه به گونه پلانوسفری و در خاکهای ریزوسفری و ناریزوسفری هر دو گیاه بازیابی شد ولی در درون اندام های هوایی هیچ یک از گیاهان به گونه درونزی دیده نشد. در برابر آن در خاک ناسترون باکتری یاد شده تنها در ریزوسفر و رویه ریشه (پلانوسفر) گیاهان دیده شد، ولی در درون ساقه و ریشه گیاهان به گونه درونزی و در خاک ناریزوسفری آنها دیده نشد. اگر چه ریزجانداران بومی خاک مایه کاهش فراوانی سودموناس بکاررفته در خاک ناسترون شد، ولی کاربرد این باکتری بر فراوانی دیگر ریزجانداران بومی پیامد بد و چشم گیری نداشت.
