رهاسازی پساب های شهری تیمار شده و یا نشده در زیستگاه های گوناگون دشواری های گوناگونی در پی دارد. هدف این پژوهش شناخت پیامد کاربرد پساب شهری تیمار شده اراک در برابر آب آشامیدنی در دو نمناکی گنجایش زراعی و سیراب بر تنفس خاک شور کویر میقان در پنج بازه زمانی از یک سال بود. این پژوهش نشان داد که در همه زمان ها پیامد افزایشی رهاسازی پساب شهری بر خاک بر تنفس پایه در برابر آب شهری به گونه چشم گیری بیشتر بود. گذشته از بازه زمانی 150-200 روز در همه بازه های زمانی تنفس پایه خاک های سیراب بیش از خاک های با نم گنجایش زراعی بود. تنفس پایه خاک شور کویر میقان وابسته به دمای آن بود، به گونه ای که در بازه های زمانی سردتر سال تنفس پایه کمتر و در بازه های زمانی گرم تر تنفس پایه خاک بیشتر اندازه گیری شد.
