فلزهای سنگین میتوانند سبب افزایش پایداری پادزیستی باکتریها شوند. هدف پژوهش بررسی پایداری پادزیستی باکتریهای گرم منفی در خاکهای دارای غلظت بالای فلز سنگین با کاربری معدن، چراگاه و کشاورزی بود. بنابراین 97جدایه از 3گروه باکتریهای گرم منفی غالب در این خاکها، برگزیده و پایداری آنها برابر 7پادزیست و فلز سنگین بهروش پخشیدگی و ارزیابی MICسنجیده شد. طبق دادهها 50درصد ازتوباکترهای خاکهای کشاورزی و 28/6درصد جدایهها در چراگاهها به آموکسیسیلین، آمپیسیلین، ونکومایسین و تتراسایکلین پایداری همزمان داشتند. 62/5درصد انتروباکترهای خاکهای کشاورزی، 33/3درصد در چراگاهها و 35/0درصد در معدن به همین پادزیستها پایدار بودند. 87/5درصد سودوموناسهای خاکهای کشاورزی و همه سودوموناسهای چراگاهها به این 4 پادزیست پایداری نشان دادند. پایداری به استرپتومایسین و داکسیسایکیلین در سه گروه باکتری، بالا بود اما پایداری به جنتامایسین کمترین بود. همه جدایهها به سرب پایدار و به کادمیوم ناپایدار بودند. % 100ازتوباکترهای خاکهای کشاورزی، بیش از 57/0درصد ازتوباکترهای چراگاهها و 66/7درصد ازتوباکترهای خاک معدنها به سرب، جیوه و نیکل پایداری همزمان داشتند. فراوانی انتروباکترهای پایدار به این فلزها در سه کاربری کشاورزی، چراگاه و خاک معدن 80/0 ،45/8و 65/0درصد بود. همچنین 37/5و 66/7درصد سودوموناسهای خاکهای کشاورزی و معدن به این فلزها پایدار بودند. پایداری پادزیستی باکتریها میتواند بهدلیل غلظت بالای فلزهای خاک باشد. پایداری پادزیستی باکتریها در همه کاربریها بالا بود اما خاکهای کشاورزی زیستگاه شایستهتری برای افزایش باکتریها هستند و خطر انتقال باکتریهای پایدار و بهدنبال آن ژنهای پایداری از این راه به چرخه غذایی نیز بیشتر است