افزایش غلظت و فراوانی فلزهای سنگین در زیستگاه های آبی و خاکی می تواند آسیب های بزرگی به زندگی مردم و دیگر جانداران بزند. فرایند جذب یکی از روش هایی است که به گونه کارایی برای جداسازی این فلزها از زیستگاه های آبی بهره-گیری شده است. در این پژوهش پیامد هوموسی شدن خاک اره بر جذب سرب از آب های آلوده بررسی شد. خاک اره در سه تکرار برای 60 روز در رطوبتی شایسته برای زندگی ریزجانداران (40%) و در دمای آزمایشگاه انکوباسیون شد. در هر یک از روزهای 1، 20 و 60 با نمونه برداری ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک خاک اره بر پایه روش های استاندارد بررسی شد. همدمای جذب سرب بر این نمونه ها آزمون شد. مدل های لانگ مویر و فروندلیچ برازش خوبی بر داده های جذب سرب در خاک اره در هر سه زمان انکوباسیون داشتند. اما مدل تمکین توان توصیف داده های جذب سرب را نداشت. گذشت زمان انکوباسیون خاک اره به گونه چشمگیری مایه افزایش توان جذب، گنجایش جذب و ضریب توزیع سرب در آن شد، ولی بر نیروی پیوند میان سرب (جذب شونده) و خاک اره (گیرنده) پیامد چندانی نداشت. خاک اره هوموسی شده در زمان 60 روز بیشترین توان جذب را داشت و توانست 6/34 درصد از سرب محلول در آب را که دارای 800 میلی گرم در لیتر بود جذب کند و غلظت آن را به 3/523 میلی گرم در لیتر برساند.
