این پژوهش با هدف بررسی پیامد کاربرد کلات کننده ها و باردار کردن گیاه با الکتریسته بر فراوانی و کارکرد ریزجانداران یک خاک آلوده در راستای بهبود روش های گیاه بهسازی این گونه خاک ها انجام شد. در این آزمایش یک خاک معدن آلوده به فلزهای سنگین در گلدان هایی ریخته شد و گیاه آفتابگردان در آنها کشت شد. گلدان ها با کلات کننده های EDTA، عصاره کودگاوی (CME) و عصاره کود مرغی (PME) به اندازه دو گرم بر گیلوگرم تیمار شدند. یک هفته پس از تیمار با کلات کننده ها میدان الکتریکی با شدت های 0، 10 و 30 ولت به کار گرفته شدند، به گونه ای که گیاه باردار شده و همانند یک کاتد در خاک باشد. پس از 14 روز که در آن هر روز یک ساعت بار الکتریکی به گیاه داده می شد، خاک به ریخت تر و تازه برای اندازه گیری ویژگی های زیستی به آزمایشگاه برده شد. شمارش باکتری ها، اکتینومیست ها و قارچ ها و نیز اندازه گیری تنفس خاک نشان داد که باردار کردن گیاه هیچ گونه پیامدی بر فراوانی و کارکرد ریزجانداران خاک نداشت. در برابر آن کاربرد EDTA مایه کاهش کارکرد زیستی خاک و CME و PME مایه افزایش کارکرد زیستی خاک شد. اندازه گیری کربن زیتوده میکروبی روشن کرد که میدان الکتریکی بکار برده شده می تواند پیامد ناشایست EDTA بر این ویژگی خاک را بیشتر کند، هرچند خود به تنهایی پیامدی بر کربن زیتوده میکروبی نداشت.
