این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مواد بهساز خاک شامل بیوچار، زئولیت و نانوذرهاکسیدروی بر برخی ویژگیهای خاک مانند رس قابل پراکنش، هدایت الکتریکی (EC) و اسیدیته (pH)، در دو نوع خاک شامل بافت لومرسی و لوم شنی انجام شد. پس از نمونهبرداری از خاکهای مورد نظر، تیمارهای بیوچار، زئولیت و نانواکسیدروی به خاکها اضافه و پس از گذشت 6 ماه، ویژگیهای ذکر شده اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که بافت خاک و مواد بهساز دارای اثرات معنیدار بر ویژگیهای اندازهگیری شده بودند. بر اساس نتایج بهدست آمده در خاک لوم رسی، افزودن هر سه تیمار ماده افزودنی و در خاک لوم شنی افزودن بیوچار و نانوذره به خاک سبب کاهش رس قابل پراکنش گردید. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار به خاک در دو بافت لوم رسی و لوم شنی، سبب افزایش EC خاک شد. احتمالا دلیل این امر مربوط به افزوده شدن املاح موجود در بیوچار میباشد. همچنین کاربرد مواد بهساز سبب افزایش pH در خاک لوم رسی شد در حالی که در خاک لوم شنی، افزودن بیوچار و زئولیت سبب کاهش معنیدار pH شده و نانو اکسیدروی تاثیر معنیداری بر pH نداشته است. اسیدی بودن بیوچار را می توان از عوامل کاهش اسیدیته در خاک لوم شنی دانست.