علی صادقی نسب

چکیده: باکتری سالمونلا یکی از عوامل مهم بیماری‎زای روده‎ای در اسب است که می تواند جمعیت زیادی از اسب ها را با یا بدون بروز علائم بالینی شاخص، آلوده کند. این موضوع سبب شده است که در سال های اخیر، محققین با استفاده از روش های مولکولی از جمله PCR اقدام به شناسایی دقیق‎تر و سریع‎تر عامل این بیماری در زمان مناسب نمایند. بنابراین با توجه به اهمیت عفونت سالمونلایی در اسبداری ها، مطالعه حاضر با هدف جستجوی عفونت سالمونلایی در اسب داری های شهرستان کرمانشاه و تعیین وضعیت کلی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های احتمالی، انجام شد. در این مطالعه، 75 راس اسب متعلق به تعداد 16 عدد اسب‎داری‎ در شهرستان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 150 نمونه مدفوع طی دو مرحله زمانی متوالی در اسفند ماه 1399 (75 نمونه مدفوع) و اردیبهشت ماه 1400 (75 نمونه مدفوع از همان اسب‎های مورد مطالعه) جمع‎آوری و اطلاعات مربوط به اسب های مورد نظر ثبت گردید. سپس نمونه ها در کنار یخ به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه رازی انتقال یافت. پس از کشت اولیه نمونه‎ها بر روی محیط هایXLD آگار، مکانکی آگار و سالمونلا کروم آگار و انجام آزمون های بیوشیمیایی مقدماتی، کلنی‎های مشکوک به سالمونلا جداسازی شد و به دنبال آن، هویت این جدایه‎ها با استفاده از آزمون PCR اختصاصی جنس سالمونلا نیز مورد ارزیابی و تایید قرار گفت. در نهایت نتایج نشان داد که در مجموع تعداد 4 نمونه از 75 نمونه مدفوع (33/5%) در جمعیت اسب های مورد مطالعه دچار عفونت سالمونلایی بودند که به نظر می‎رسد با توجه به شرایط نگهداری و نزدیکی به مرزهای کشور در سطح پایینی می باشد (68/10-13/0=%95CI). شایان ذکر است که در مرحله دوم نمونه گیری نیز نمونه‎های مدفوع مربوط به همین اسب ها، از نظر سالمونلا مثبت بودند. بعلاوه، نتایج کشت باکتریایی و PCR با هم کاملا تطابق داشتند و هویت هر 8 جدایه مشکوک به سالمونلا با آزمون PCR نیز تایید شد. همچنین تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که شیوع سالمونلوز در اسب‎های گروه سنی زیر یکسال، 2 اسب از 15 اسب (33/13%) و گروه سنی 3 تا 4 ساله، 1 اسب از 8 اسب (5/12%) و گروه سنی 5 تا 6 ساله، 1 اسب از 6 اسب (67/16%) بود که البته تفاوت آماری معنی‎داری مشاهده نشد (05/0> P). همچنین، تمامی موارد مثبت، مربوط به اسب‎های با سابقه اسهال بود ک