پژوهش فوق، مروری بر روش های تخمین تابش فعال فتوسنتزی (PAR) است که در نقاط مختلف دنیا انجام شده اند. تابش فعال فتوسنتزی بخشی از طیف تابش خورشید در محدوده 400 تا 700 نانومتر است که در مطالعات فیزیولوژی گیاهی و تغیرات اقلیمی اهمیت بسیاری دارد. تابش فعال فتوسنتزی به دو روش (1) مستقیم با استفاده از ابزار و (2) غیر مستقیم با استفاده از داده و پارامتر های دیگر تخمین زده می شود. در تخمین غیر مستقیم PAR دو روش کلی وجود دارد. (1) روش های مبتنی بر ایستگاه های اندازه گیری زمینی و (2) روش های مبتنی بر داده های ماهواره ای. هر یک از روش ها مزیت ها و معایبی دارد و بر اساس شرایط اقلیم منطقه و داده ها و امکانات در دسترس انتخاب می شوند. روشهای مبتنی بر داده های ماهواره ای در شرایطی که داده های اندازه گیری شده زمینی به طور کامل در دسترس نیست و در مقیاس مکانی بزرگ پژوهش انجام می شود روش مناسب تری است، البته به شرطی که توسط داده های اندازه گیری شده زمینی صحت سنجی شود و مدل را با خطاهای بسیار روبرو نکند. در غیر اینصورت استفاده از روش هایی که مبتنی بر اندازه گیری های زمینی است توصیه می شود. در ایران با توجه به اقلیم و شرایط منطقه ای متنوع و امکانات متفاوت هر منطقه امکان سنجی هر یک از روش ها می تواند بررسی شود.
