در دهه های اخیر توجه جوامع به حقوق افراد دارای معلولیت برجسته شده و این واقعیت که بخش قابل توجهی از جمعیت جهان به دلیل نقص های جسمانی و معلولیت های ذهنی امکان برخورداری از شرایط برابر را ندارند توجه سازمان های بین المللی و کشوها را برآن داشته تا با اعمال تبعیض های مثبت شرایط زندگی این افراد را بهبود بخشند.در این مقاله به دنبال آن هستیم قواعد تضمین کننده حقوق معلولین در حقوق داخلی را با نگاهی به سیره امام علی علیه السلام بررسی نماییم. امام علی علیه السلام در نامه ای به مالک اشتر از حاکم می خواهد که توجه خاصی به معلولان که از جمله اقشار آسیب پذیر جامعه بحساب می آیند، نموده و با دقت و وسواس مواظب باشد که حقی از آنها ضایع نگردد. حمایت از حقوق معلولین در مجموعه قوانین جمهوری اسلامی نیز جهت تضمین بهره مندی معلولان از حقوق و آزادی های اساسی و تحقق و اعمال حقوق آنان، تقویت توانمندی هایشان برای بازگرداندن آن ها به شرایط زندگی عادی مطلبی است که مورد توجه قرار گرفته و در قانون سال1396به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است. بررسی مواد قانون مذکور و مقایسه آن با نامه امام علی علیه اسلام به مالک اشتر مساله ای است که در این پژوهش به ان پرداخته شده تا نقاط قوت و ضعف قانون شناخته گردیده و بتوانیم با استفاده از رهنمودهای امام علی علیه السلام قانونی جامع و کامل مدون نماییم
