اگرچه جامعۀ بین المللی، دولتها، نهادهای حقوق بشری و غیره همواره بر اهمیت تغذیه با شیر مادر تأکید دارند و آن را صرف نظر از سلامتی کودک برای سلامتی مادر نیز مر ر می دانند، به نحوی که بنا به تحقیقات پزشکی فرایند شیردهی مانع بروز بسیاری از بیماریها در مادران و نیز کودکان میشود، این نوع تغذیه چه بهعنوان حق کودک و چه به عنوان حق مادر در هی سند حقوقی الزام آوری بهصراحت بهرسمیت شناخته نشده است. در تمامی اسناد حقوق بشری بر سلامتی انسانها و تغذیۀ مناسب بهعنوان یک حق بنیادین تصریح شده و حتی از نقآ آن مادۀ ( » جنایت بینالمللی « به عنوان یک 7 )بند 2 ب( و مادۀ - 8 )بند 2 - 25 ( اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی( یاد گردیده و در نظامهای حقوقی مختلف ازجمله نظام حقوقی اسلام نیز حق تغذیۀ کودک با « مقررات خوبی برای حمایت از این امر وضع شده است، اما تأکید خاص بر بهعنوان یک حق بشری صرفاً در حد دکترین و اسناد حقوقی غیرالزامآور باقی مانده » شیرمادر است. دیدگاههای فمنیستی نیز در طول دهههای گذشته چالشی دیگر بر این موض وع بوده است
