یکی از حقوق زنان، حق داشتن فرزند و مادری است. دین مبین اسلام ضمن تأکید بر تحکیم بنیاد خانواده، با توجه به نقشی که مادران در تکوین و تربیت فرزندان ایفا می کنند، توجه مضاعفی را به حقوق و مسئولیت های مادران معطوف نموده است. در اسناد مهم حقوق بشری نیز از حق مادری و زمینه های حمایت از آن یاد شده است. در نظام حقوقی داخلی ایران با توجه به مبانی دینی و اسناد فراملی، قوانین و مقررات ویژه ای در راستای حمایت از مادران وضع گردیده است. موضوع این نوشتار حمایت های ویژه ای است که در قالب تعهدات سازمان تأمین اجتماعی به صورت خدمات درمانی و مزایای نقدی به مادران مشمول قانون تأمین اجتماعی اختصاص یافته است.به موجب نتیجه این پژوهش رویه فعلی سازمان تامین اجتماعی در اجرای ماده 67 با ظاهر قانون سازگاری ندارد .در رویه فعلی کمک های موضوع ماده 67 صرفا به مادران شاغل و در قالب مرخصی زایمان اعطا می شود .در حالیکه حسب ظاهر قانون می بایست این کمک ها به مادرانی که همسر بیمه شده مرد هستند نیز تعلق گیرد.