مهاجرت جمعی از علمای شیعه به ایران یکی از پیامدهای مهم تشکیل حکومت صفویه در ایران به شمار میرود. در پی دعوت دولت صفویه که با توجه به بنیاد مذهبی نوپای خویش، فقدان منابع فقهی شیعه و نبود علمایی که بتوانند این دولت را در مواجهه با مشکلات ناشی از رسمیت یافتن تشیع یاری دهند صورت گرفت. گروهی از فقهای جبل عامل به دنبال این فرصت و باانگیزه ادامه فعالیت های علمی خود راهی ایران شدند. حضور این علما در ایران منشأ آثاری بود که در این مقاله سعی میشود نقش علمای برجسته مهاجر در تثبیت حکومت صفوی و گسترش مذهب تشیع موردبررسی قرار گیرد.
