با استفاده از تکنیک های الکتروشیمیایی مانند ولتامتری چرخه ای (CV)، ولتامتری پالس تفاضلی (DPV)، ولتامتری موج مربعی (SWV)، جریان اکسایشی و کاهشی حاصل از تغییرات غلظت داروی والاسیکلوویر مورد بحث و بررسی قرارگرفت. در این پژوهش از یک سیستم سه الکترودی استفاده گردید، الکترود Ag/AgCl به عنوان الکترود مرجع و الکترود پلاتین به عنوان الکترود کمکی و الکترود کربن شیشه ای به عنوان الکترود کار تعیین شد. برای اصلاح الکترود کار از نانولوله های کربنی چند دیواره ای و نانوذرات طلا استفاده شد. از بافر فسفات (mM50) با 7pH= نیز برای اندازه گیری الکتروشیمیایی داروی والاسیکلوویر مورد استفاده قرارگرفت. محدوده ی غلظت مورد بررسی از داروی مذکور Mμ 199/0-995/0 و حد تشخیص برابر با nM 36/0 می باشد. با اصلاح الکترود توسط نانوذرات طلا و نانولوله های کربنی چند دیواره ای، سرعت انتقال الکترون در واکنش های اکسایشی وکاهشی داروی مورد نظر افزایش یافته و سطح الکترود اصلاح شده دارای حساسیت بالاتر و حد آشکارسازی پایین تری نسبت به سطح الکترود اصلاح نشده می باشد. در پایان نیز از قرص وایرابکس به عنوان نمونه ی حقیقی استفاده گردید که در مقایسه با نمونه ی آزمایشگاهی(والاسیکلوویر) دارای درصد خطای نسبی 53/1 بوده و میزان توانایی روش پیشنهادی برای اندازه گیری داروی والاسیکلوویر را نشان می دهد.
