آنتی بیوتیک ها یکی از آلاینده های محیط های آبی هستند. این پژوهش با هدف حذف آنتی بیوتیک ها از محلول های آبی با استفاده از نانو ذرات سیلیکای عامل دار شده انجام شد. در این پروژه ابتدا ذرات سیلیکای توخالی به روش سل- ژل تهیه شدند. این نانوذرات با گروه آمین عامل دار شدند. بعد از آمین دار کردن آن، بتا سیکلودکسترین به نانو ذره ساخته شده اضافه شد. جهت شناسایی نانوذرات تهیه شده از روش های FT-IR، SEM و XRDاستفاده گردید. نانوذرات تهیه شده به عنوان جاذب برای جذب سه نوع آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول از فاضلاب های شهری مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش ها در محیط آزمایشگاه و در فاضلاب ساختگی انجام شدند. آزمایش های تعادلی بر روی سه داروی اکسی تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول انجام شد. داده های تجربی آزمایش های تعادلی با ایزوترم های لانگمویر و فروندلیچ و تمکین برازش شدند. نتایج حاصل از برازش داده ها نشان داد اکسی تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین و مترونیدازول به خوبی با ایزوترم لانگمویر مطابقت دارند. مقادیر ماده ی جذب شده به ازای واحد جرم جاذب به دست آمده از ایزوترم لانگمویر برای هر سه نمونه اکسی تتراسایکلین، سیپروفلوکساسین و مترونیدازول به ترتیب برابر mg/gads 405/139، 909/92و 54/118 می باشند. آزمایش های سینتیکی در دو غلظت مختلف mg/L 50 و 150 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل با مدل های شبه مرتبه ی اول و شبه مرتبه ی دوم و الوویچ برازش شدند که نتایج حاصل از برازش داده ها نشان می دهد اکسی تتراسایکلین و مترونیدازول با مدل شبه مرتبه ی دوم مطابقت بهتری دارند. سیپروفلوکساسین مطابقت بهتری با مدل شبه مرتبه ی اول نشان داد.
