مهم ترین عامل در اثر بخش بودن مطالعات دینی، روشمند بودن آن است و نخستین اصل در روشمندی پژوهش و تحقیق، مسأله محور بودن آن است. تمایز عمده و اساسی روشی استاد مطهری با بسیاری از معاصران ایشان اعم از روحانی و دانشگاهی مسأله محوری فعالانه ایشان در حوزه های گوناگون است. ایشان نه تنها در آثار پژوهشی، بلکه در آثار تبلیغی و سخنرانی های عمومی نیز به دنبال حل مسأله ای خاص و رفع معضله ای معین و مشخص بودند این ویژگی مهم در کنار مخاطب شناسی ایشان درسی بزرگ و عمیق برای استادان علی الخصوص دین پژوهان و مبلغان دینی و مذهبی است. بررسی آثار متنوع و گوناگون ایشان مثل داستان راستان، مسأله حجاب، نظام حقوق زن در اسلام، اسلام و مقتضیات زمان، عدل الهی و. درسهایی از مارکسیسم، علل گرایش به مادیگری و ... همه و همه بیانگر این است که ایشان با شناخت دقیق و عمیق از مخاطب و نیازها و مسائل مبتلابه او جهت گیری های علمی خود را رقم می زد.
