طی چند دهه اخیر شهرنشینی در ایران از رشد شتابانی برخوردار بوده است. یکی از پیامدهای این رشد شتابان، شکل گیری حاشیه ها و محلات اسکان غیررسمی در اطراف شهرهاست. در شهر کرمانشاه نیز طی دوره مذکور نرخ رشد شهری انفجاری رخ داده و مهاجران زیادی در حاشیه های این شهر بویژه در بزرگترین حاشیه آن یعنی جعفرآباد مستقر شده اند، از یکسو نسبت قابل توجه جمعیت این حاشیه و از سوی دیگر بافت اجتماعی و اقتصادی آن، مطالعه روی این محله را ضروری می نماید. در اینجا موضوعاتی همچون علل مهاجرت، دوره زمانی و منشا جغرافیایی مهاجران، وضعیت تحصیل، ارزوها و مشکلات در حاشیه ها، وضعیت اقتصادی خانوار و کم و کیف مسکن، بررسی شده است.
