مسئله کلیدی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی و وفاق اجتماعی است. محور اصلی نظری این پژوهش را نظریه ی تحلیلی کنش پارسونز تشکیل داده و بر همین اساس، فرضیاتی چند مطرح و مورد آزمون قرار گرفتند. محققین با روش پیمایشی و با استفاده از تکنینک پرسشنامه به جمع آوری داده های مورد نیاز پرداخته اند. جامعه آماری پژوهش را سرپرستان خانوار در شهرستان ایلام بوده و حجم نمونه مورد برسی براساس فرمول کوکران 380 نفر بوده است. نتایج تحلیل آماری بر روی داده ها در دو بخش توصیفی و تبیینی بررسی گردید و طی آن معلوم گردید که میزان وفاق اجتماعی در میان پاسخگویان در حد متوسط و بهره مندی از وسایل ارتباط جمعی در کم می باشد.
