اسداله نقدی

چکیده: این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر بی‌تفاوتی اجتماعی در میان جوانان شهر همدان انجام شده است. بی‌تفاوتی اجتماعی به عنوان یکی از معضلات مهم جوامع مدرن، نه‌تنها بر کاهش مشارکت اجتماعی تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به انزوا و کاهش انسجام اجتماعی منجر شود. این مطالعه تلاش دارد تا ضمن تحلیل ابعاد مختلف این پدیده، ارتباط آن با عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و روان‌شناختی را بررسی نماید. در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شد و جامعه آماری شامل جوانان 15 تا 29 سال شهر همدان بود. نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌بندی شده انجام شد و داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته جمع‌آوری گردید. ابزار پژوهش پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی، شامل تحلیل رگرسیون چندمتغیره و آزمون همبستگی پیرسون، استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که کاهش سرمایه اجتماعی، ضعف اعتماد عمومی، نابرابری اقتصادی و احساس بی‌عدالتی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر بی‌تفاوتی اجتماعی هستند. همچنین، احساس بی‌قدرتی و بی‌اعتمادی به نهادهای سیاسی نقش مهمی در کاهش مشارکت اجتماعی و گسترش بی‌تفاوتی داشتند. از منظر روان‌شناختی، درماندگی آموخته‌شده و کاهش همدلی میان افراد، عوامل کلیدی دیگری بودند که به افزایش بی‌تفاوتی اجتماعی منجر می‌شدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بی‌تفاوتی اجتماعی پدیده‌ای چندبعدی است که نیازمند مداخله‌های گسترده در سطح سیاست‌گذاری، آموزش و فرهنگ‌سازی است. تقویت سرمایه اجتماعی، کاهش نابرابری‌ها و افزایش اعتماد عمومی از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به کاهش این معضل کمک کند. این تحقیق، ضمن ارائه چارچوب نظری برای بررسی بی‌تفاوتی اجتماعی، می‌تواند به عنوان مبنایی برای مطالعات آتی و سیاست‌گذاری‌های مرتبط مورد استفاده قرار گیرد.