اسداله نقدی

دهه اول قرن بیست و یکم را با فجایعی با ابعاد حماسی، چه در ایالات متحده و چه در سراسر جهان به یاد سپرده ایم. حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 که بیش از دو هزار کشته برجای گذاشت و آغازگر عصر جدیدی از وحشت بود. در اواخر سال 2004، زلزله بزرگ سوماترا-آندامان و سونامی متعاقب آن جان حدود 230000 نفر را در پانزده کشور گرفت. طوفان کاترینا در آگوست 2005 سواحل خلیج را درنوردید و محله های ساحلی را از بین برد، شهر نیواورلئان را غرق کرد و حداقل 1800 کشته و صدها هزار نفر آواره بر جای گذاشت. در می 2008، ده ها هزار نفر در زلزله بزرگی در استان سیچوان چین جان باختند. بحرانی در سیستم مالی جهانی که به آرامی آغاز شده بود و به طور نامرئی شتاب گرفته بود، در پاییز 2008 باعث فروپاشی کامل سیستم مالی جهانی شد. هرچند از فروپاشی کامل جلوگیری شد، اما ایالات متحده و سایر کشورها در سراسر جهان در رکودی عمیق و طولانی فرو رفتند. در ژانویه 2010، زمین لرزه ای به بزرگی 7 ریشتر هائیتی را لرزاند. تعداد کشته شدگان آن فاجعه همچنان مورد بحث است، اما احتمال آن می رود که به 300000 نفر هم برسد. تعداد جان هایی که در هائیتی از دست رفت بیش از هر فاجعه دیگری است که تا به حال در نیمکره غربی رخ داده بود. به نسبت جمعیت هائیتی، تعداد کشته شدگان این زلزله ، زلزله را به مرگبارترین فاجعه ای تبدیل کرد که می تواند در دوران مدرن برای ملتی اتفاق بیافتد. تنها چند هفته بعد، زمین لرزه 8. 0 ریشتری سواحل شیلی را به لرزه درآورد. این