بیان مساله: حضور و مشارکت زنان در اکثر مناطق جهان رو به افزایش است و در سراسر دنیا، رفتارهای انحرافی از جمله خشونت در محیط کار به طور فزاینده ای به عنوان یک بحران جدی شناخته می شود که منجر به تنش های روحی- روانی شده است و می تواند باعث کاهش رضایتمندی در شغل و روابط اجتماعی گردد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوه های مواجهه با خشونت علیه زنان در مراکز بخش خصوصی در اقلیم کردستان عراق انجام شد. از این منظر، محقق جهت دسترسی به جامعه آماری به بررسی این پژوهش در شهر سلیمانیه عراق پرداخته است. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر که، با روش کیفی و با رویکرد پدیدار شناسی و از نوع اسمیت می باشد، در سال 1402-1401 انجام شد. جامعه مورد بررسی، کارکنان زن در استان سلیمانیه عراق بودند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه بود و روایی و پایایی آن توسط اساتید راهنما و مشاوره طرح تایید گردیده است. داده ها پس از ضبط مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در تمامی مصاحبه ها، خشونت مالی رایج ترین نوع خشونت است. علاوه بر این، خشونت های دیگری همچون: خشونت کلامی، روانی، فیزیکی( جسمی) و خشونت جنسی از مصاحبه ها استخراج شده اند. همچنین در رابطه با شیوه مواجهه با خشونت در محیط کاری پنهان کاری و سکوت بیشترین نوع مواجهه بوده است و ترک کار، مقاومت و برقرارای صلح از طریق میانجی نیز در مراحل بعدی عنوان شده اند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع انواع خشونت در شهر سلیمانیه به نظر می رسد، می بایست تمهیداتی در جهت کاهش آن به کار گرفته شود، از این رو پیشنهاد می گردد برنامه ریزی و اجرای مداخلات قانونی به منظور کاهش و تحدید و پیشگیری از خشونت در میان زنان شاغل و توسط کارفرمایان صورت گیرد.
