بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که تخریب داالنهای دروازهای طبیعی یکی از مشکالت توسعه شهری کنونی ایران است. در جریان توسعهی نابسامان شهرهای کشور داالنهای دید طبیعی رو به تخریب نهادند که شهر همدان یکی از این نمونهها است. با این وجود، ادبیات موضوع و نظریات صاحبنظران کمتر حول موضوع داالنهای طبیعی شهری به عنوان راهکاری برای ایجاد سالمت روانی در شهروندان مورد مطالعه قرار گرفته است. به نظر میرسد عدم وجود ضوابط و راهکارهای نظری و فضا محور به عنوان شکافی دانشی در این موضوع وجود دارد. درواقع، میتوان بیان کرد که در تبیین سیاستهای طرحهای شهری اعم از جامع، موضعی و موضوعی، عدم وجود خط مشیهایی در جهت داالنهای دید میتواند به عنوان مسئله در نظر گرفته شود. در همین راستا، پژوهش حاضر در پی مطالعه رابطه بین داالنهای دید طبیعی در شهرها با سالمت روانی شهروندان بوده است. دو داالن دید طبیعی در شهر همدان که رو به سمت الوند کشیده شدهاند، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. در ادامه تحقیق تالش شد تا میزان نقش این دو داالن در سالمت روانی شهروندان همدانی مورد بررسی قرار گیرد. برای رسیدن به این هدف از پرسشنامه پنج گزینهای لیکرت و تحلیل رگرسیونی در نرمافزار SPSS19 استفاده شد. نتایج نشان داد که معیارهای زیست محیطی، ادراک منظر ذهنی، ادراک منظر عینی، اکولوژی فرهنگی اجتماعی و سازگاری با الزامات حیاتی روزمره در
