هدف: این مطالعه با هدف شناخت هویت سازمانی و ارتباط آن با بدبینی سازمانی انجام گرفته است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قزوین با 231 نفر بود که از این تعداد، 163 نفر به روش نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هویت سازمانی چنی (1983) با 18 گویه و پرسشنامه بدبینی سازمانی جیمز (2005) با 12 گویه استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای ارزیابی پایایی پرسشنامه هویت سازمانی 92/0 و برای پرسشنامه بدبینی سازمانی 81/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه ای، فریدمن، همبستگی پیرسون، و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین هویت سازمانی و سه مؤلفه احساس عضویت، وفاداری و مشابهت با بدبینی کارکنان رابطه منفی و معناداری (r=-0.621 ) وجود دارد. همچنین بررسی شاخص های برازندگی مدل بیانگر این بود که مدل ساختاری پژوهش از برازندگی قابل قبولی برخوردار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، می توان اظهار نمود افزایش احساس هویت سازمانی در کارکنان، نقش تعیین کننده ای در کاهش بدبینی و بدگمانی آنها نسبت به سازمان و مدیران ارشد آن دارد. به عبارت دیگر هویت یابی کارکنان با مجموعه یک سازمان، باعث می شود باورهای بدبینانه و منفی نسبت به همکاران، مدیران و سیاست های سازمان مجال کمتری برای خودنمایی پیدا کنند.
