در دو استان مورد بررسی- کرمانشاه و همدان- تفاوت هایی بین این دو استان در شکل ظاهری آرامستان و شکل ظاهری قبرها و نوشته های روی سنگ قبرها دیده می شود. در استان کرمانشاه، در دهه های قبل از انقلاب، اندازه ی سنگ ها کوچک و رنگ آن ها اغلب سفید هستند و از دهه های بعد از انقلاب؛ حدود دهه ی شصت، رنگ سنگ ها به تدریج تیره تر شد و در دهه ی هشتاد و نود اغلب سنگ ها سیاه بودند اما در همدان تا حدود اوایل دهه ی هشتاد، سنگ ها کوچک و رنگ آن ها روشن بود و از اواخر دهه ی هشتاد و نود رنگ سنگ ها تیره شد. در استان کرمانشاه، از سنگ های بسیار باارزش و تجملی استفاده شده اما در استان همدان جنس سنگ ها اغلب معمولی هستند. در استان کرمانشاه در دهه ی هفتاد ساختن اتاقک بر روی قبرها مرسوم شد و گاهی هم اطراف قبر حصار می کشیدند که قبر کثیف نشود و مورد بی احترامی قرار نگیرد. در استان همدان بر اساس اعتقادات شدید مذهبی که بین مردم این منطقه وجود دارد از حک کردن تصویر خانم ها بر روی سنگ قبر اجتناب می کنند. اما در استان کرمانشاه، تصاویر زنان را بر روی کتیبه ها حک می کنند که شاید گرایش به نوعی مدگرایی و تفکرات غربی باشد. در این استان گاهی نیز از نمادهای غربی بر روی سنگ قبرها استفاده می شود. در استان همدان آرامگاه های خانوادگی وجود دارد که ممکن است به خاطر این مسأله باشد که تعصبات مذهبی در این استان بیشتر است و در استان کرمانشاه آرامگاه های خانوادگی وجود ندارد. شاید هم به دلیل داشتن فضای کافی برای ساختن قبرستان باشد. گاهی هم برای آسایش بازماندگان است که هنگامی که به زیارت امواتشان می روند، هنگامی که هوا نامناسب باشد، فضایی سقف دار در اختیارشان باشد.
