مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر در زندگی است. مسکن چیزی بیش از یک سرپناه است و نیازهای متفاوت و کارکردهای متنوع انسان را برآورد می کند. داشتن یک مسکن مناسب حق هر انسانی است. در این پژوهش تلاش شد تا رضایت از مسکن و تعیین کننده های اقتصادی و اجتماعی آن در شهر همدان به عنوان یک پدیده ی اجتماعی مورد مطالعه قرار گیرد و به ارزیابی نظر ساکنان در مورد مسکن و آگاهی از نیازها و کمبودها ی واحئهای مسکونی، جنبه های کسل کننده خانه و... پرداخته شود. روش مطالعه پیمایش بوده و تعداد 384 نفر از شهروندان همدانی با روش نمنه گیری خوشه ای برای مطالعه از محلات مختلف انتخاب شدند. نتایج نشان می دهند که رضات از مسکن بیشتر مردم همدان در سطح متوسط است و تاثیر متغیرهای روابط همسایگی و طول مدت اقامت در محله بر رضایت از مسکن تایید شد. همچنین نوع خانوه و موقعیت محله از طریق دسترسی به خدمات و طراحی داخلی خانه بر رضایت از مسکن تاثیری ندارند.
