پژوهش های اخیر در فلات مرکزی وجود چندین استقرار منحصر به فرد اروکی را نمایان ساخته که به نظر می رسد متعلق به مرحله گسترش اقتصادی اروک جدید باشند. هرچند برخی محوطه های کاوش شده مشابه با محوطه های اروکی همچون تپه سیلک، تپه قبرستان، تپه میمنت آباد و گودین واقعاً چیزی به دانش ما درباره چگونگی این سیستم یا نقش آن در توسعه پیچیدگی های سیاسی – اجتماعی فلات مرکزی اضافه نمی کند، سنجیدن محوطه های مس و سنگ جدید واقع در حاشیه شاهراه تجاری شرق به غرب، فرایندِ انتشارِ نوآوری هایِ سبک شناختیِ این دوره و آثارِ آن بر سازماندهی اجتماعی – اقتصادی و سیاسی فلات مرکزی ایران در طول نیمه دوم هزاره چهارم ق.م را مورد بررسی قرار می دهد. از همین رو این مطالعه در عین حالی که سبک هایِ رایجِ سفالیِ نیمه هزاره چهارم ق.م را بررسی خواهد کرد، باتکیه بر دیگر یافته هایِ باستان شناختی نقش مبادلات تجاری در مسیرهای طولانی را بر انتشارِ این نوآوری هایِ سبک شناختی و توسعه اجتماعات پیچیده در فلات مرکزی ایران موردِ توجه قرار داده و به این ترتیب فرصتی طلایی برای مطالعه الگویِ جغرافیائیِ همگرائی یا واگرائی فرهنگی اجتماعات بومی و محلی در طولِ نیمه دوم هزاره چهارم ق.م فراهم خواهدساخت. همچنین، این پژوهش به واسطه آشکار ساختن یک سری از استقرارهای اواخر هزاره چهارم ق.م که تا کنون در یک بافت مطمئن شناسائی نشده بودند نور قابل ملاحظه ای را بر برخی از مشکلات مرتبط با پیدایش اجتماعات پیچیده در این بخش از ایران به عنوان کمکی برای پر کردن خلاء یک توالی مهم باستان شناختی، می تاباند.
