در بررسی میدانی باستان شناسی شهرستان علی آباد کتول از توابع دشت گرگان به طرز معنی داری محوطه های دوره آهن افزایش نسبی را نشان میدهد که این افزایش جمعیت و تفاوت در الگوی استقراری آنها نسبت به دوران ماقبل خود ممکن بود ناشی از تغییراتی در آن منطقه در حد فاصل سالهای 1500 تا 1000 ق.م باشد بر این اساس با خوشه بندی و مطالعه ارتباط هر کدام از این محوطه ها با متغیر های اصلی زیست محیطی دلایل کافی بدست آمد که این تغییر الگو در بافت استقرار نتیجه یک جابجائی جمعیتی در این برهه زمانی در این منطقه است که به تدریج از سمت شرق به غرب تداوم یافته است
