چکیده امروزه روشهایی که برای تشخیص بیماریهای عفونی ناشی از باکتریهای زئونوز (باکتریهای مشترک انسان و دام) استفاده می شود متشکل از روشهای کشت، ایمنی شناسی و مولکولی است که ممکن است زمانبر، گران قیمت و وابسته به تجهیزات خاص و افراد متخصص باشد. بنابراین ابداع روش های جدید می‌تواند نقش بسیار مهمی در کنترل آلودگیهای باکتریایی و پیشگیری از خسارتهای ناشی از آنها در صنعت دامپروری کشور داشته باشد. امروزه استفاده از بیوسنسورهای بر پایه آپتامر (آپتاسنسورها) می‌تواند رویکردی امیدوارکننده برای شناسایی باکتریهای بیماریزا در مدت زمان کوتاه باشد. آپتامرها، الیگونوکلئوتیدهای ( DNA/RNA ) تک رشته ای سنتز شده در شرایط آزمایشگاهی هستند که از طریق فرایند سلکس (انتخاب هدفمند لیگاند با غنی سازی نمایی) به دست می آیند. این اولیگونوکلئوتید به دلیل ساختار سه بعدی خاص خود می توانند به طیف وسیعی از مولکولهای هدف با ویژگی گزینش پذیری بالا متصل شوند. استفاده از آپتامرها به عنوان بیورسپتور در ساختار بیوسنسورها نسبت به آنتی بادیها برتریهایی دارند که از آن جمله می توان به پایداری طولانی مدت، تمایل و اختصاصیت بالا برای ساختار هدف، کم هزینه و سریع بودن فرایندهای ساخت آنها اشاره کرد. لذا با توجه به اهمیت تشخیص سریع بیماریهای عفونی ناشی از باکتریهای بیماریزا و همچنین ارائه روش تشخیصی قابل اجرا توسط افراد غیرمتخصص، بیوسنسورهای طراحی شده بر پایه آپتامرها با ساختاری ساده و مقرون به صرفه می تواند به عنوان ابزار تشخیصی جدید بدون نیاز به دستگاه های پیشرفته برای تشخیص سریع باکتریهای بیماریزا مهم در دام و انسان مورد استفاده قرار گیرد.
