زبان فارسی، خصوصا در سالهایی که بخش بندی و تمایز مورد توجه رسانه ها و عموم مردم جهان قرار گرفته، در شمار زبان های پویا و پرتحرک جهان به شمار نیامده است. تا آنجا که مشاهده می شود، زبان های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی و ایتالیایی در شمار زبان های برجسته دنیا محسوب می شوند. از دیگر سو، زبان روسی و عربی و آلمانی نیز، از این قافله عقب نمانده و خود را به معرفی سطح جهانی رسانده اند. در این مقاله کوشش شده است که علل ارتقا نیافتن زبان فارسی به جایگاه زبان های برجسته جهان، مورد توجه و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
