»عنوان« از مهمترین عناصر اثر ادبی است که نزد محقق و پژوهشگر ارزش معنایی بسیاری دارد، تا جایی که میتوان »عنوان« را نمایشگر متن و اطلاع دهندهای دانست که با خواننده سر و کار دارد. علاوه بر آن که ابزاری است که سرشت متن را آشکار می کند و از ابهام آن میکاهد. هم چنین، تنها ابزار مفیدی است که به نویسنده کمک میکند تا با این سلاح، به جلب توجه خواننده بپردازد. در بررسی مجموعهیعناوین سرودههای نیما، در گام نخست، خوانشی تازه از این سرودهها ارائه میشود. بدین روی با توجه به نامگذاری عنوان، از آن جا که میان عنوان و متن سرودهها، ارتباط تنگاتنگی وجود دارد؛ هم میتوان به محتوای کتابها و سرودههای او پیبرد و هم سیر فکری و روحی شاعر را تا اندازهای بررسی کرد. این مقاله، به بررسی ساختاری و محتوایی سرودههای نیما، از این منظر پرداخته است.
