کلیله ودمنه و مرزبان نامه از بارزترین مصادیق نثر فنی هستند.با نگاهی دقیقتر کلیله ودمنه مصداق نثر بینابینی است که سبک آن در حدفاصل سادگی با تکلف و دشورای آمیخته است و آن را فنی می خوانند، اما بدون تردید مرزبان نامه از این برزخ نثری جایگاه خود را در حریم نثر مصنوع تعریف نموده است. مرزبان نامه اثری است، متاثر از کلیله ودمنه و از نظر زبانی، فکری و بلاغی متضمن دستاوردهای کلیله نیز هست. به همین علت در این سطوح دشوار گردیده و حتی در روایت داستان هایی که در محوری فشرده تر به نسبت کلیله ودمنه نقل می شود، موانع آن بیشتر است. اما با بررسی سبکی ـ تطبیقی این دو اثر تمثیلی و داستانی در می یابیم در هر یک از ابعاد زبانی، فکری و ادبی این آثار الگوهای زیبایی شناسانه و بلاغی ای دریافت می شود که این آثار را در هریک از سطوح فوق به شکلی مجزابه سوی سبک شدگی سوق می دهد.در این جستار سعی برآن است، ضمن بررسی مولفه های سبکی، به جلوه های بلاغی و زیبایی شناسانۀ حاکم بر سبک روایت داستان و درارتباط با تقویت وجهۀ تمثیلی این آثار نیز پرداخته شود.
