عنوان اثر، نامی است که از سوی پدید آورنده و یا ناقد اثر بدان داده می شود. اهمیت عنوان تنها از آن روی نیست که اثر را شناسنامه دار و متمایز از سایر عنوان ها می گرداند؛ بلکه می تواند دال بر کیفیت و اهمیت اثر از نظر بافت و ساخت نیز باشد. عنوان اولین علامتی است که خواننده با آن مواجه می شود و از آن جا که بین عنوان و متن، ارتباط معناداری وجود دارد، خواننده از خلال آن می تواند به موضوع متن احاطه یابد. شاعران، از جمله اخوان، نام شعرهایشان را با دقت و وسواس زیاد انتخاب کرده اند. از آن جا که شعر شاعران انعکاس افکار، اندیشه ها، گرایش های آن هاست؛ پس با خواندن عنوان سروده های یک شاعر، می توان خطوط فکری یک شاعر را بررسی کرد. در آثار اخوان، عنوان های سه دفتر او؛ یعنی در مجموعه ی «زمستان»، «آخر شاه نامه»، «از این اوستا»، عنوان ها، هم از لحاظ ساختار عناوین و هم محتوا و مفهوم، بسیار به هم شبیه هستند. در کارهای آخر او هم مانند: «زندگی می گوید اما...» و «ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم»،. نیز به هم بسیار شبیه می شوند. هم چنین، با بررسی عنوان آثار او؛ سیر فکری و روحی شاعر را می توان بررسی کرد، و به این نتیجه رسید؛ که این نام ها، با گرایش های اخوان و دغدغه های سیاسی و اجتماعی اش، مانند عدالت خواهی، وطن دوستی، و علاقه ی او به ایران باستان، در ارتباط است. فرضیه این پژوهش این بوده است که بین عنوان هایی که اخوان برای شعرهایش انتخاب می کند، و افکار و گرایش های او پیوندی وجود دارد، و می توان با تأمل در نام و عنوان اشعار، مجموعه دستگاه فکری اخوان را بررسی کرد.
